Διακήρυξη

Τετάρτη 25 Απριλίου 2012

Σας περιμένουμε στο εκλογικό κέντρο της Δημοκρατικής Αριστεράς Γαλατσίου


Η Δημοκρατική Αριστερά Γαλατσίου σας προσκαλεί στο εκλογικό της κέντρο ( Αγίας Γλυκερίας 11), την Παρασκευή 27 Απριλίου 2012 στις 20.30 μ.μ. για ένα ποτήρι κρασί - και όχι μόνον....

Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012

Εγκαίνια γραφείων Δημοκρατικής Αριστεράς Γαλατσίου


Π Ρ Ο Σ Κ Λ Η Σ Η 

Με την ευκαιρία των εγκαινίων των γραφείων της οργάνωσης Γαλατσίου 
της Δημοκρατικής Αριστεράς (οδός Τανάγρας 19) την Δευτέρα 26 Μαρτίου στις 7.30 μ.μ, 
σας καλούμε να γνωριστούμε και να ανταλλάξουμε απόψεις .


Η Γραμματεία της Οργάνωσης


Πληροφορίες: 693 2543447, 6977 549373, 6945 462620.

Πέμπτη 15 Μαρτίου 2012

Πρόταση για τη συγκρότηση Τοπικού Συμφώνου Αλληλεγγύης



13 Μαρτίου 2012


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Παρέμβαση της Δημοκρατικής Αριστεράς Γαλατσίου
 στο Δήμο Γαλατσίου 
για τη συγκρότηση ενός Τοπικού Συμφώνου Αλληλεγγύης

Τη συγκρότηση ενός Τοπικού Συμφώνου Αλληλεγγύης πρότεινε σε παρέμβαση της στη Δημοτικό Συμβούλιο η οργάνωση της Δημοκρατικής Αριστεράς Γαλατσίου. Ο γραμματέας και εκπρόσωποι  της οργάνωσης ενημέρωσαν το σώμα και κατέθεσαν σχετική πρόταση για τη δημιουργία ενός ολοκληρωμένου σχεδίου αντιμετώπισης της κρίσης σε τοπικό επίπεδο με την δημιουργία τοπικού δικτύου κοινωνικής αλληλεγγύης, και με στόχο τη δημιουργία μιας ανώτερης μορφής οργάνωσης της τοπικής κοινωνίας. Άμεση στόχευση είανι η συστηματική και οργανωμένη στήριξη των πολιτών που πλήττονται από την οικονομική κρίση, των ανέργων, τη μείωση του κόστους διαβίωσης, την αντιμετώπιση της ακραίας φτώχιας.

Το μέλος της ΚΕ της Δημοκρατικής Αριστεράς Άρης Τσουκνίδας σε σύντομη παρέμβαση στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου κάλεσε τον Δήμαρχο και όλες τις παρατάξεις του Δημοτικού Συμβουλίου, την εκκλησία, τους επιστημονικούς, συνδικαλιστικούς, επαγγελματικούς  φορείς και συλλόγους, και τις εθελοντικές δυνάμεις της πόλης να  συνεργαστούν όλοι μαζί για τη δημιουργία Τοπικού Σχεδίου Ανάπτυξης και Αλληλεγγύης  (κοινωνικό μνημόνιο) που να στηρίζεται στον εθελοντισμό και στην κοινωνική προσφορά.

Στην πρόταση που μοιράστηκε γραπτά και σε όλους τους Δημοτικούς Συμβούλους και σε εκπροσώπους επιτροπών, περιλαμβάνεται σε θεσμικό επίπεδο η οργάνωση γραφείου κοινωνικής αλληλεγγύης και υποστήριξης κοινωνικής οικονομίας, η διαμόρφωση τοπικού συμφώνου με επιχειρήσεις της τοπικής αγοράς, η προώθηση δημιουργίας δικτύου μεταξύ των επιχειρήσεων κ.α

Επίσης προτείνεται η δημιουργία/επέκταση δομών κοινωνικής υποστήριξης, όπως το Κοινωνικό Παντοπωλείο, Κοινωνικό Ιατρείο- Φαρμακείο, Νομικής Υποστήριξης κ.α. 
  
Στην αντιπροσωπεία συμμετείχαν η πρώην βουλευτής και μέλος της ΚΕ Σοφία Ανδριοπούλου, ο γραμματέας της οργάνωσης Γιάννης Σταμάτης, το μέλος του τομέα αυτοδιοίκησης της ΔΗΜΑΡ Έφη Παγκάλου, και τα μέλη της ΔΗΜΑΡ Γαλατσίου Δημ. Τούντας, Βασίλης Μαστρογιάννης, Γιάννης Στασινόπουλος, Τερέζα Κορβίνο.

Η πρόταση αφού μελετηθεί από τους δημοτικούς συμβούλους και τους φορείς της πόλης μας θα συζητηθεί ολοκληρωμένα στο επόμενο Δημοτικό Συμβούλιο.

Πέμπτη 5 Ιανουαρίου 2012

Η φτώχεια θέλει καλοπέραση!



Η ΦΤΩΧΕΙΑ ΘΕΛΕΙ ΚΑΛΟΠΕΡΑΣΗ
Παρασκευή και 13 αποφασίσαμε με μουσική καλή,
φίλους παλιούς και νέους, κρασί και μεζέ ρεφενέ
να ξορκίσουμε το δίσεκτο έτος και τις προφητείες των Μάγια
και να καλωσορίσουμε το 2012 με χαμόγελο και ελπίδα!

Στα γραφεία μας, Αγίου Κωνσταντίνου 40,
Στην αίθουσα «Λεωνίδας Κύρκος» και ώρα 8.00 μ.μ.

Υ.Γ. η τιμή της πρόσκλησης θα είναι 2ευρώ για τους μουσικούς μας κι ότι άλλο προκύψει…

Υ.Γ.2 κρασί και μεζές ρεφενέ...σε δύσκολους καιρούς αλλάζουμε συνήθειες, ο καθένας από το σπίτι του σε κρασί ή μεζέ φέρνει ότι θέλει…

Υ.Γ.3 ο καθένας φέρνει το κέφι του για να γλεντήσει…

Πολιτική Επιτροπή Β Αθήνας

Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2011

Συνάντηση με το Δήμαρχο Κυριάκο Τσίρο



ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΓΑΛΑΤΣΙΟΥ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Την Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2011 αντιπροσωπεία της Δημοκρατικής Αριστεράς πραγματοποίησε επίσημη συνάντηση με τον Δήμαρχο Γαλατσίου Κυριάκο Τσίρο.
Η αντιπροσωπεία αποτελείτο από τους/τις: Σοφία Ανδριοπούλου, (τ. βουλευτή Β Αθήνας), Άρη Τσουκνίδα, (μέλος Κ.Ε.), Γιάννη Σταμάτη (Γραμματέας. ΔΗΜ.ΑΡ. Γαλατσίου), Γιώργο Μούκα, Τερέζα Κορβίνο και  Δημήτρη Τούντα (μέλη Γραμματείας ΔΗΜΑΡ Γαλατσίου).

Στη συνάντηση προηγήθηκε η  παρουσίαση της λειτουργίας του Δήμου και των προβλημάτων που υπάρχουν σε αυτόν από τον Δήμαρχο Κυριάκο Τσίρο. Ιδιαίτερο βάρος δόθηκε στις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο Δήμος.
Από την πλευρά της Δημοκρατικής Αριστεράς κατατέθηκε η πρόταση για την διαμόρφωση ενός τοπικού σχεδίου για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων που προέρχονται από την κρίση στην κοινωνία του Γαλατσίου. Ενός σχεδίου που να περιλαμβάνει την ενεργοποίηση της κοινωνικής συμμετοχής των κατοίκων καθώς και την διαμόρφωση αντίστοιχων μηχανισμών αλληλεγγύης. Ενός σχεδίου που θα διαμορφωθεί με την συμμετοχή της Διοίκησης, των Δημοτικών Παρατάξεων, κοινωνικών, πολιτιστικών, αθλητικών και πολιτικών φορέων και κυρίως με τη συμμετοχή κατοίκων της περιοχής. 
Παράλληλα τονίστηκε η ανάγκη διαμόρφωσης Συμμετοχικού Προϋπολογισμού για το 2012.
Ακόμα επισημάνθηκε η ανάγκη δημόσιας συζήτησης και η λήψη πρωτοβουλιών για τις συγκοινωνίες (ιδιαίτερα για τις γραμμές 623 και 624),για το Παλαί, την ενοποίηση των χώρων και το νέο ρυθμιστικό σχέδιο, για τον τρόπο διαχείρισης των απορριμάτων κ.ά.
Ταυτόχρονα ασκήθηκε κριτική για α) την έλλειψη λειτουργικότητας σε μεγάλο τμήμα των υπηρεσιών του Δήμου, καθώς και β) προβλήματα ανεπάρκειας και προχειρότητας στον σχεδιασμό και την υλοποίηση προγραμμάτων που θα μπορούσαν να επιφέρουν έσοδα στον Δήμο.
Χαρακτηριστικά επισημάνθηκαν τα προβλήματα συμπλήρωσης του τεχνικού δελτίου του προγράμματος για τους Βρεφονηπιακούς Σταθμούς που στέρησαν τόσο από το Νομικό Πρόσωπο πάνω από 150.000 ευρώ, όσο και από τουλάχιστον 60 οικογένειες από 1000 ευρώ σε τροφεία για την για την περίοδο  2011-2012. Γεγονός που οδηγεί σε συρρίκνωση της προσφοράς του Δήμου στον συγκεκριμένο τομέα (λιγότερο προσωπικό, υπολειτουργία των σταθμών, έλλειψη οικονομικών για μισθούς και λειτουργικά έξοδα).
Αντίστοιχα και για την διοργάνωση των καλοκαιρινών εκδηλώσεων στο Πάρκο Βεΐκου που ουσιαστικά εκχωρήθηκε σε ιδιώτες χωρίς να υπάρξει το αντίστοιχο όφελος  για τον Δήμο και χωρίς να υπάρχει πρόβλεψη κοινωνικής πολιτικής για τους Δημότες/κατοίκους.
Η Δημοκρατική Αριστερά υποστηρίζει την ανάπτυξη ενός συμμετοχικού μοντέλου διοίκησης των Δήμων. Με δημόσιο έλεγχο τόσο στην αποτελεσματικότητα όσο και στην χρήση του δημοσίου χρήματος. Με δράσεις πολιτών, υποστήριξη πρωτοβουλιών, με δημιουργικό τρόπο στην άσκηση πολιτικής. Σε αυτή την κατεύθυνση ενημερώσαμε τον Δήμαρχο ότι το επόμενο διάστημα πρόκειται να καταθέσουμε στο Δημοτικό Συμβούλιο συγκεκριμένες προτάσεις.
Τέλος συμφωνήθηκε ένα πλαίσιο θεσμικής επικοινωνίας και ενημέρωσης για δραστηριότητες και θέματα που αφορούν το Δήμο και τους Δημότες.

Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2011

Παραίτηση των βουλευτών της ΔΗΜ.ΑΡ. από τις αποζημιώσεις για συμμετοχή σε επιτροπές της Βουλής

Οι βουλευτές της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ σε συνέχεια των δηλώσεων του Φώτη Κουβέλη για τον περιορισμό των αποδοχών των βουλευτών και με στόχο την αντιστοίχηση στις συνθήκες λιτότητας των Ελλήνων πολιτών απέστειλαν στον πρόεδρο της Βουλής και στο τμήμα λογιστηρίου την παρακάτω δήλωση:

«Κύριε Πρόεδρε
Σας κάνουμε τη δήλωση ότι παραιτούμαστε από την αποζημίωση για τη συμμετοχή μας στις επιτροπές της Βουλής.

Οι βουλευτές: Φώτης Κουβέλης, Θανάσης Λεβέντης, Νίκος Τσούκαλης, Γρηγόρης Ψαριανός»

28 / 09 / 2011

Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2011

Αποχαιρετισμός του προέδρου της Δημοκρατικής Αριστεράς Φώτη Κουβέλη στον Λεωνίδα Κύρκο


Αποχαιρετούμε σήμερα τον Λεωνίδα Κύρκο.

Τον αγωνιστή της αριστεράς, τον οραματικό πολιτικό, τον ξεχωριστό άνθρωπο, τον αγαπημένο μας σύντροφο, τον δικό μας Λεωνίδα. Ο Λ. Κύρκος υπήρξε μια φωτεινή, πολυεπίπεδη προσωπικότητα, σφυρηλατημένη μέσα στο καμίνι των αγώνων της αριστεράς.

Ο ίδιος, γόνος αστικής οικογένειας, γιος του πολιτικού Μιχάλη Κύρκου, πέρασε πολύ γρήγορα από  τα νεανικά του χρόνια στην ΕΑΜική αριστερά, υπήρξε ΕΠΟΝίτης και από το 1943 και μετά, μέλος του ΚΚΕ. Τα χρόνια της νιότης του τα πέρασε με διώξεις, παρανομίες, επανειλημμένες φυλακίσεις και εξορίες.

Το 1949 καταδικάζεται μαζί με τον παντοτινό του φίλο Μανώλη Γλέζο και τους Τσερέπα και Δαμιανίδη σε θάνατο. Έζησε στα κελιά των μελλοθανάτων το παιχνίδι με το θάνατο, εκεί που μετράς με ακρίβεια το μπόι σου, εκεί που μετράς τη ζωή σε ώρες. Γλίτωσε αυτός και οι σύντροφοί του την εκτέλεση, μετά τη μεγάλη κινητοποίηση της Διεθνούς Αμνηστίας για τη σωτηρία τους.

Σε αυτά τα ταραγμένα χρόνια ο Λεωνίδας βίωσε τη μεγάλη περιπέτεια. Το πέταγμα στα ουράνια, αλλά και την ήττα και τη συντριβή. Τότε συνάντησε την Καλλισθένη Σμπαρούνη και δέθηκε μαζί της για μια ολόκληρη ζωή.

Κουβάλησε μαζί του, όλα τα κατοπινά χρόνια, το βαρύ φορτίο αυτής της σκληρής περιόδου, τις μεγάλες ανατάσεις, αλλά και τα πικρά βιώματα και, όπως και άλλοι αγωνιστές της γενιάς του, είχε την τύχη, αλλά και το προνόμιο να λέει «ναι ήμουν εκεί, ήμουν στον αγώνα, έμεινα όρθιος και ζω.»
Ο Λεωνίδας στα μεταπολεμικά χρόνια, στις γραμμές της ΕΔΑ, μαχητής πάντα και ηγετικό της στέλεχος. Το όνομά του είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την εφημερίδα  «ΑΥΓΗ», την οποία υπηρέτησε ως συντάκτης, διευθυντής, εκδότης.

Εκλέγεται βουλευτής για πρώτη φορά το 1961 και στη συνέχεια το ’63 και το ’64. Ξεχωρίζει αμέσως για τη μαχητικότητά του, την πολιτική του οξυδέρκεια, την προσήνειά του, τη δεινή ρητορική του ικανότητα.
Συλλαμβάνεται την πρώτη νύχτα του πραξικοπήματος του ’67 και παραμένει 5 χρόνια στις φυλακές. Στη μεγάλη ρήξη του 1968 στο ΚΚΕ, πρωταγωνιστεί με τους συντρόφους του, τον Μήτσο Παρτσαλίδη, τον Ζήση Ζωγράφο, τον Πάνο Δημητρίου, τον Μπάμπη Δρακόπουλο, τον Κώστα Φιλίνη, τον Σταύρο Καρρά, τον Λεωνίδα Τζεφρώνη, την Καίτη Ζεύγου, την Φώφη Λαζάρου, τον Αντώνη Μπριλάκη, τον Τάκη Μπενά, τον Λευτέρη Ελευθερίου, τον Μίμη  Δεσποτόπουλο, τον Άγγελο Διαμαντόπουλο, τον Νίκο Γουργιώτη, τον Ηλία Στάβερη και τόσους άλλους, στη συγκρότηση του ΚΚΕ Εσωτερικού.

Με το ΚΚΕ Εσωτερικού, κηρύσσει την επανάσταση στη σκέψη και στις πρακτικές του αριστερού κινήματος στον τόπο μας. Αγωνίζεται μέσα από τις φυλακές, με κείμενα και παρεμβάσεις, αλλά και όταν αποφυλακίζεται το ’72,  για την απελευθέρωση του σοσιαλισμού από τις σταλινικές παραμορφώσεις, για την έξοδο του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος από το σοβιετικό εναγκαλισμό, για το μπόλιασμα του εργατικού μας κινήματος με τις έννοιες της δημοκρατίας, της μη βίας και της ανανέωσης των σοσιαλιστικών ιδεών.
Παλεύει με πάθος για τη σπορά της σύγχρονης σκέψης στην αριστερά. Πιστεύει στην Αριστερά των «ανοιχτών οριζόντων», όπως συνήθιζε να λέει. Βλέπει την πολιτική  οραματικά και δημιουργικά και την πολιτική της αριστεράς σύγχρονη, συμφιλιωτική, τολμηρή, εκρηκτική, ως «αποστολή στην υπηρεσία του έθνους και των κοινωνικά αδύναμων».

Μένει πολλές φορές με επιμονή αμετακίνητος στις θέσεις του, αλλά επιδιώκει, επίσης με επιμονή, τον διάλογο και τη δημιουργική σύγκρουση των ιδεών. Δεν παίρνει και δεν δίνει ποτέ πιστοποιητικά αριστεροσύνης.
Υπήρξαν δύο μεγάλες στιγμές στην ιστορική πολιτική  διαδρομή  του Λεωνίδα Κύρκου. Δύο σταθμοί στην πορεία της Αριστεράς.

  • «Τα πέντε σημεία για την ομαλότητα» το 1966. Ο Λεωνίδας και οι Εδαϊτες σύντροφοί του δεν «αθώωσαν» ποτέ τις πολιτικές ηγεσίες και το κομματικό προδικτατορικό πολιτικό κατεστημένο στη χώρα μας, δεν θεώρησαν με ευκολία ποτέ το απριλιανό πραξικόπημα ως αναπόφευκτο.

Ο Λεωνίδας συνέταξε «Τα πέντε σημεία της ΕΔΑ για την ομαλότητα» ένα κείμενο – πρόταση, μερικούς μήνες πριν έρθει η δικτατορία του ’67. Θεωρώ ότι είναι το πιο ώριμο και το πιο τολμηρό πολιτικό κείμενο της Αριστεράς στην προδικτατορική Ελλάδα, μια μεγάλη θαρραλέα πρωτοβουλία για να βγει η χώρα από την κρίση του ’65 και να αποκρουστεί ο κίνδυνος εκτροπής.

Η πρόταση απευθύνθηκε τότε σε όλες τις πολιτικές δυνάμεις του συνταγματικού – δημοκρατικού τόξου και τις καλούσε σε πανεθνικό συναγερμό πάνω σε πέντε σημεία συμφωνίας και διεξόδου. Ήταν μια κραυγή ομαλότητας, μια καμπάνα προειδοποίησης για τη δικτατορία που ερχόταν. Ο Λεωνίδας την έβλεπε, η ΕΔΑ που έκανε δεκτή τη σημαντική αυτή συμβολή του την έβλεπε, τα υπόλοιπα κόμματα αδιαφόρησαν. Και η Χούντα ήρθε.

  • Με την κατάρρευση της δικτατορίας, ο Λεωνίδας και η ανανεωτική αριστερά είδαν τη μεταπολίτευση ως τη μεγάλη δυνατότητα μιας νέας πορείας αυτού του τόπου και μιας νέας μεγάλης ευκαιρίας της αριστεράς. Τότε ο Λεωνίδας έγραψε «τους στόχους του έθνους». Ένα θεμελιακό κείμενο, ένα κάλεσμα για ένα νέο πολιτικό συμβόλαιο της αριστεράς με το έθνος. Μια πρόσκληση, στις τρεις μεγάλες παρατάξεις στην Ελλάδα, μετά τις συνεχείς τους  συγκρούσεις, να θεμελιώσουν, στη βάση του δημοκρατικού τους ανταγωνισμού και της αμοιβαίας πολιτικής τους αναγνώρισης, τη νέα ελληνική δημοκρατία.

«Οι στόχοι του ΄Εθνους», παράλληλα, υπήρξαν μια πρόταση    για μια νέα στρατηγική της Αριστεράς, που θα ενώνει το σοσιαλισμό με την ελευθερία και τη δημοκρατία, τη στρατηγική του δημοκρατικού δρόμου προς το σοσιαλισμό. Αυτό το σημαντικό κείμενο διαχρονικής αξίας, του Λεωνίδα και του ΚΚΕ Εσωτερικού, ήταν τότε για όλους εμάς τους αριστερούς ανανεωτικούς της νεώτερης γενιάς μια πολύ μεγάλη συμβολή στη διαμόρφωση της  αριστερής δημοκρατικής και ανανεωτικής μας συνείδησης.

Αυτά τα χρόνια, μετά τη Χούντα, η ενότητα των δημοκρατικών δυνάμεων πάνω από σύνορα και ψευδεπίγραφες διαχωριστικές γραμμές, ήταν το πάθος του Λεωνίδα Κύρκου. Η διαπαιδαγώγηση του λαϊκού κινήματος σε μια λογική μη βίας, αλλά συνεχούς προώθησης των κοινωνικών και πολιτικών κατακτήσεων μέσω του διαλόγου, του αμοιβαίου επηρεασμού, της ανάπτυξης των κοινωνικών αγώνων και της ενίσχυσης των κοινωνικών κινημάτων, ήταν η στρατηγική στην οποία επέμενε για τη διαμόρφωση νέων συσχετισμών, πάντα μέσα στο πλαίσιο μιας ομαλής δημοκρατικής εξέλιξης. Έδινε τις μάχες γι’ αυτές τις ιδέες μέσα στη Βουλή,  στην ευρωβουλή και στους κοινωνικούς αγώνες.

Όταν το 1987 συγκροτήσαμε μαζί του την Ελληνική Αριστερά (ΕΑΡ), κάναμε το πρώτο μεγάλο βήμα για τη διαμόρφωση της αριστεράς της νέας εποχής και επιχειρήσαμε μέσα σε αντίξοες συνθήκες ένα μεγάλο και αναγκαίο άνοιγμα στην ελληνική κοινωνία. Η ιστορική προσπάθεια με το ΚΚΕ Εσωτερικού, εν συνεχεία η ΕΑΡ και η καλλιέργεια των πρωτοποριακών ιδεών, επηρέασε την πολιτική ζωή και φάνηκε ότι θα μπορούσε βαθμιαία να επηρεάσει και την ελληνική κοινωνία.

Δεν τα κατάφερε, δεν τα καταφέραμε.

Και όταν το 1989 μέσα στην ευφορία της «Περεστρόικα», περνώντας πάνω από τον διχασμό του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος, συγκρότησε μαζί με το Χαρίλαο Φλωράκη τον Ενιαίο Συνασπισμό, φέρνοντας νέες ελπίδες στους έλληνες  αριστερούς, πάλι τελικά δεν τα κατάφερε, πάλι δεν τα καταφέραμε.

Ο Λεωνίδας Κύρκος έριξε ιδέες και τις έσπειρε για να καρπίσουν: Η ανανέωση της σχέσης της αριστεράς με τη δημοκρατία, η Ενωμένη Ευρώπη, ο σεβασμός στην αντίθετη άποψη, η καταδίκη της ρητορικής πλειοδοσίας, η εγκατάλειψη των φανατισμών, η απόλυτη απόρριψη της βίας, ο πολιτικός πολιτισμός.

Όλα αυτά τότε τάραξαν τα νερά, πέρασαν στη σκέψη των αριστερών και γέννησαν ελπίδες για ένα νέο ξεκίνημα. Και σήμερα που αυτά εξακολουθούν βεβαίως να μην είναι δεδομένα για την αριστερά στον τόπο μας, ο Λεωνίδας μ’ αυτήν την απίστευτη αισιοδοξία που τον χαρακτήριζε είχε πάντα την απάντηση. «Είναι οι εποχές άνυδρες και το χώμα ξερό. Αλλά έχουμε τους σπόρους στο δισάκι μας σύντροφοι. Αυτό μετράει και θα συνεχίσουμε.»

Αυτός ήταν ο Λεωνίδας. Μας έμαθε να είμαστε σε διαρκή εγρήγορση και να αυτοκρινόμεθα, να είμαστε συνεχώς σε μια ηθική και πολιτική ετοιμότητα.
Ο ίδιος πάντα έτοιμος και ώριμος για το νέο ξεκίνημα αν χρειαζόταν, όσες δυσκολίες και αν είχε, όσες θυσίες και αν απαιτούσε.

Γι’ αυτό, όταν αποφασίσαμε να ξαναμιλήσουμε για ιδέες εγκαταλελειμμένες, να ζεστάνουμε και να προωθήσουμε όσα πιστέψαμε, να αφήσουμε πίσω ό,τι μας καθήλωνε, όταν αποφασίσαμε να ιδρύσουμε τη Δημοκρατική Αριστερά, η παρουσία του Λεωνίδα, δίπλα μας και μαζί μας, υπήρξε η μεγάλη πολιτική και ηθική μας δύναμη.

Αγαπημένε μας Λεωνίδα να περάσεις απέναντι ήσυχος. Έδωσες στην πατρίδα, στην κοινωνία και στην Αριστερά τα πάντα. Αντίο, ακριβέ μας σύντροφε.